𝓢𝓮𝓷𝓼𝓮𝓼 𝓦𝓪𝓵𝓴 𝓦𝓮𝓮𝓴 ⛅️🌲🌈💚
ประสาทสัมผัสทั้ง 5 กับการเดินทางไกลของกานติ
——————————————————////———-
ห้องเรียนธรรมชาติสัปดาห์ที่ผ่านมาเราใช้แทบจะทั้งอาทิตย์กับการเดินทางไกล โดยเฉลี่ยเราเดินด้วยระยะทาง 10-12 กิโลเมตร 2 วัน และอีกวันนึงเราเดินทางระยะใกล้
ใช้เวลา 4-6 ชั่วโมงในการเดิน นี่เป็นการเดินทางไกลมากๆครั้งแรกของพวกเราทั้งครอบครัวในที่ๆพวกเราไม่เคยรู้จักมาก่อน ทั้งสนุก ตื่นเต้น เมื่อยขา ได้บาดแผล เจอพายุ กานติวิ่งหนีพายุมังกรจนหัวเข่าถลอกเลย แต่ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นหนึ่งช่วงที่เปี่ยมความหมายของพวกเรามากๆเลย
แม่จูนแบ่งการเรียนรู้เรื่องประสาทสัมผัสกับธรรมชาติรอบตัวเป็นวันๆไป โดยกิจกรรมของแต่ละ sense แม่จูนแบ่งดังนี้
• มองเห็น
กิจกรรมที่แม่จูนเลือกใช้ในครั้งนี้ คือ Nature Scavenger Hunt แม่จูนวาดรูปเอาเอง เพราะอยู่ที่ฟาร์มเราไม่มีเครื่องปริ้นเตอร์ กานติสนุกทุกครั้งที่จะได้เล่น scavenger hunt เค้ากระตือรือร้นที่จะทำภารกิจให้สำเร็จให้เร็วที่สุด กิจกรรมนี้มันทำให้กานติๆช่างสังเกต และ concentrate ได้ดีมาก
• ได้ยิน
วันที่สองของการเดินทาง เราตั้งเป้าหมายว่าเรา จะเดินไปให้ถึงปราสาท เพราะจะไปชมทุ่งดอกไม้และเล่นน้ำ ระหว่างนั้นเราจะหยุดพักเป็นจุดเพื่อให้กานติได้หลับตาแล้วลองฟังว่ากานติได้ยินเสียงอะไรบ้างรอบตัวพร้อมวาดรูปจดบันทึกลงไป กานติได้ยินเสียงรอบตัวมากมาย และสิ่งที่ทำให้แม่ประหลาดใจและยิ้มได้ คือ หนึ่งในคำตอบหลังจากลืมตา กานติบอกว่าได้ยินเสียงเพลง ซึ่งไม่มีที่ไหนเปิดเพลง เรามารู้หลังจากที่เดินกันต่อว่า เสียงเพลงในหัวเค้านั้นเอง ที่ดังเรื่อยๆไม่หยุดเลย กานติเดินไปร้องเพลงไปตลอดการเดินทางทุกวันเลย เมนลิซ่า แบลคพิงค์เลยคนนี้
• ดมกลิ่น
กลิ่นต่างๆในธรรมชาติให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน เราใช้การดมกลิ่นนี้อยู่ในทุกๆวันที่เราเดิน กานติได้ดมกลิ่นหญ้า ใบไม้ ดอกไม้ ต้นไม้ กลิ่นลมพัด กลิ่นฝนตก เราสนุกกันมากที่ได้ลองหากลิ่นมีผลต่อความรู้สึกเรามากๆเลย
• สัมผัส
ผิวสัมผัสของธรรมชาติก็เช่นกัน ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันได้ กานติได้ลองสัมผัสเปลือกไม้ ดอกไม้ น้ำเย็น ก้อนหิน เพื่อลองดูว่าสิ่งนั้นให้ความรู้สึกยังไง กานติยังไม่รู้จักคำศัพท์ของพื้นผิวเท่าไหร่ เช่น นุ่มลื่น ขรุขระ แต่หน้ากานติชัดเจนมาก ว่าแต่ละสิ่งให้ความรู้สึกยังไง😂
• รสชาติ
สิ่งที่สนุกมากของการเดินทางไกลที่นี่คือ เบอร์รี่หรือพืชสมุนไพรในป่าบางชนิดสามารถกินได้ เราได้ชิม blackberry และเบอร์รี่อื่นสองสามชนิด กานติไม่ค่อยชอบเอาของที่เค้าไม่รู้จักเข้าปาก เราเลยหายห่วงว่าเค้าจะเก็บอะไรมากินโดยที่เราไม่เห็น แต่เค้ายินดีจะชิมทุกอย่างที่พ่อกับแม่อยากให้ลองชิม คนที่มีความสุขที่สุดใน senses นี้ก็คงจะเป็นปะป๊าโรบิ้นของเรา ชิมไม่หยุด ชิมจนอิ่มไปเลย5555
มีอยู่วันนึงระหว่างเราเดินทาง พ่อเห็นเมฆก่อตัวก้อนใหญ่ที่ปราสาทที่เราจะไป มันดูคล้ายมังกรตัวใหญ่ ปะป๊าได้ทีเล่าเรื่องใหญ่ ส่วนเจ้ากานติปากซีดเพราะจินตนาการมา ฝนตั้งเค้าเข้ามา มังกรตัวนั้นเหมือนม้วนตัวเคลื่อนที่เข้ามาหาเรา เราสามคนตกใจวิ่งกันป่าราบเลย ทั้งตื่นเต้น ทั้งสงสารกานติที่ล้ม โชคดีที่ข้างหน้าเรามีหมู่บ้านเราเลยไปหยุดแวะพักแล้วเดินต่อ วันนั้นมัวแต่หลงไปมา 2 ทุ่มแล้วยังไม่ถึงไหนเลย ฝนก็ยังตกอยู่ ตอนขากลับเราเลยให้น้ามารับเรา วันสุดท้ายเราแก้มือกันใหม่ เดินทางเส้นใหม่ จนในที่สุดเราก็ทำสำเร็จถึงจุดหมาย ได้เล่นน้ำ และเดินกลับบ้านสำเร็จด้วย การผจญภัยที่พวกเราจะจำไม่ลืม
**หากเพื่อนๆบ้านไหนที่ยังไม่สามารถออกจากบ้านได้ จูนแนะนำให้ลองทำ sensory at home ดูนะคะ มีหลายกิจกรรมที่ทำสนุกได้ในบ้านเลยค่า
5 Responses
ดีมากเลยค่ะ แม่
คิดถึงจังเลยครับ น่าสนุกจังเลยครับ
รักบ้านนี้
พี่จูน ถ่ายสวยมากเลย
บ้านนี้ละมุนมากแม่น้องกี่ขวบค่ะแม่จูน