ละครประจำปีครั้งแรกของเด็กๆโรงเรียนหิ่งห้อย เราเรียนรู้ผ่านกระบวนการทางธรรมชาติแ...


ละครประจำปีครั้งแรกของเด็กๆโรงเรียนหิ่งห้อย เราเรียนรู้ผ่านกระบวนการทางธรรมชาติและศิลปะ เพื่อมองเห็นโลกด้วยความรัก ความเมตตา ความเข้าใจ และเติบโตเป็นมนุษย์ที่มีมิติที่หลากหลาย ยอมรับความแตกต่างทั้งของตัวเองและผู้อื่นได้ จากการมองเห็น ได้ยิน ได้สัมผัสและการให้หัวใจได้ออกมาทำงาน

เด็กๆโรงเรียนหิ่งห้อยได้พัฒนาในหลายด้านตลอดหนึ่งปีการศึกษาที่ผ่านมา หนึ่งในนั้นเราเตรียมโปรเจ็คละครไว้เพื่อให้พื้นที่เด็กๆได้แสดงศักยภาพ ใช้พลังวิเศษของตัวพวกเขาเอง ปล่อยแสงน้อยๆออกมา ร่วมกับเพื่อนๆและพี่ๆนักแสดงรับเชิญทุกคน เห็นได้ชัดว่า เด็กๆกล้าหาญ กล้าที่จะลองผิดลองถูก กล้าที่จะเผชิญกับความท้าทาย และกล้าที่จะก้าวข้ามผ่านทุกข้อจำกัดของตัวเอง และอยู่บนเวทีได้ และที่สำคัญพวกเขา ได้ผ่านกระบวนการ”ลงมือทำ ”และ “ฝึกฝน” อันเป็นบทเรียนหนึ่งที่สำคัญหากในวันที่เขาเติบโตไป บทเรียนนี้จะทำให้พวกเขากลายเป็นนักการเรียนรู้ที่ดีได้อย่างแน่นอน

ละครเรื่องนี้แม่จูนเขียนขึ้นจากแรงบันดาลใจรอบตัว จากการมองผู้ปกครองและเด็กๆทุกคนที่โรงเรียน ละครสำหรับเด็กในช่วงขวบวัยแรกของชีวิต พวกเขาจะสื่อสารสิ่งไหนออกมาได้ดีไปกว่าสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเขา คิดวนไปมาในหัวอยู่นาน จนสุดท้ายมาน้ำตาคลอกับความคิดที่ว่า ครอบครัวคือบ้านหลังแรกที่สำคัญที่สุดของของพวกเขา พ่อแม่คือทุกสิ่งทุกอย่าง คือทั้งหมดของชีวิต และหากช่วงวัยแรกนี้พวกเขารับรู้ได้ว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่พวกเขามีและมันจะอยู่กับเขาทั้งชีวิต ไม่ว่าจะเติบโตไปแค่ไหน บ้านหลังแรกจะเป็นหลังที่พวกเขานึกถึงเสมอ ไม่ว่าในวันที่เขามีความสุขที่สุด หรือทุกข์ที่สุด เราอยากให้พวกเขารับรู้และจดจำไว้ว่าบ้านของพวกเขา จะรออ้าแขนโอบรับ และอยู่กับเขาตลอดไป

เรื่องราวของเด็กๆที่แตกสลายออกเป็นชิ้นๆ ถูกดูดเข้ามาอยู่ในป่าแห่งหัวใจ จากเสียงตะโกน การทะเลาะ จากความคาดหวัง จากความเสียใจที่มาจากคนที่เขารัก ครอบครัวของพวกเขา เมื่อทุกคนมารวมตัวกันอยู่ในป่าแห่งนี้ ภารกิจหาทางกลับบ้านก็เริ่มต้นขึ้น เราเดินทางผ่านเมืองของความเข้าใจ เมืองของการให้อภัย และมุมมองในมิติทั้งสองด้าน เหตุผลของความแตกต่างระหว่างช่วงวัย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เราต่างแตกสลายได้ด้วยกันทั้งนั้น เมื่อเราเรียนรู้และยอมรับซึ่งกันและกัน และเรารักและเข้าใจตัวเองมากพอแล้ว ประตูมิติก็เปิดออก เด็กๆได้กลับบ้านในที่สุด

ละครจบลงพร้อมกับการบอกลากันในวันปิดเทอม เด็กๆบางส่วนจะขึ้นไปเล่นละครเรื่องนี้อีกครั้งที่แคมป์เชียงใหม่ เป็นปิดเทอมที่สุขใจมากๆเลยค่ะ

ขอบคุณอาจารย์กิตติพงษ์ อินทรัศมี อาจารย์ประจพวาขาศิลปะการแสดง ม.หอการค้าไทย และ UTCC PA studio ที่ให้เด็กๆไปใช้พื้นที่ รวมถึงพี่ๆนักศึกษาที่มาช่วยงานพวกเรานะคะ
ขอบคุณ Miss Chanya ผู้เป็นทั้งคุณครูที่น่ารัก ช่วยควบคุมการฝึกซ้อม ดูแลเด็กๆ รวมถึงไปซื้อของ และที่สำคัญ Miss Chanya ผู้ใช้พลังวิเศษ เนรมิตแสงทั้งโรงละครให้สวยงาม
ขอบคุณนักแสดงรับเชิญทุกท่านรวมถึงพี่ๆที่สมัครเข้าร่วมโปรเจ็ค Thank You Papa Robin, Mommy Mona, Nerri, Jahan Jennie, Norah
ขอบคุณนักแสดงตัวน้อย Jaojom, Thata, Pippa, Kanda, Behoon, Mimie, Gandhi
ขอบคุณลูกศิษย์รุ่นแรกของครู ที่กลับมาช่วยดูแลน้องๆในงานนี้ พี่แอร่อนและพี่โรห์ด้านะคะ
ขอบคุณครูผู้ฝึกสอนร้องเพลงครูเหมี่ยว ที่สอนเด็กๆมาตลอด 2 เทอมที่ผ่านมาค่า
ขอบคุณทีมงานผู้อยู่เบื้องหลังทุกท่าน พี่ใหม่ พี่กาย พี่โอ พี่ก๊วยเจ๋ง พี่ตุ๊ต๊ะ พี่แต๋ม แม่อ้น พี่ป๊อบ พี่กร พี่ริว พี่ตาว พี่โอเอ ที่ทำให้งานนี้เกิดขึ้นได้นะคะ
ขอบคุณผู้ปกครองทุกท่าน ที่คอยช่วยเหลือและสนับสนุนโปรเจ็ครวมถึงส่งพลังงานดีๆให้กัน
Thank you so much for Audience too.

รักบ้านหลังนี้ ครอบครัวโรงเรียนหิ่งห้อย








Source

No responses yet

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *